Etappe 9: van Leek naar Kornhorn (22 km)
Het idee om het Westerkwartierpluspad te lopen ontstond tijdens de lockdown van de winter 2020 -2021. En het was eigenlijk niet meer dan een opwelling. Maar door het enthousiasme en de hulp van enkele collega’s werd het een serieuze onderneming, met bijbehorende organisatie. Het leidde tot een tocht van 9 etappes van gemiddeld 18 km door het prachtige werkgebied van Wold & Waard. Tijdens deze etappes werd ik vergezeld door 16 mensen met verschillende achtergronden en leeftijd. We hadden elkaar vaak zoveel te vertellen dat we de omgeving bijna vergaten. Een klein idee werd een grote belevenis: het waren 165 prachtige kilometers.
Mijn gasten
Bij mijn laatste etappe lopen Patricia Stenekes en Wietse de Vries mee. Patricia is sinds enkele jaren commissaris van Wold & Waard. Ze woont met man en 2 zoons in Leek en werkt in het dagelijks leven als interim projectleider. Gezien haar opleiding als accountant en haar ruime werkervaring bij de Gasunie, kan Patricia goed meekijken met onze grote opgave op het terrein van de verduurzaming van ons woningbezit. Maar het zijn niet de woningen waar het haar om gaat. Patricia houdt de belangen van de bewoners van deze huizen scherp in het oog.
Mijn tweede gast, Wietse de Vries, is al net zo begaan met verduurzamingsvraagstukken. Hij houdt zich bezig met innovatie en duurzaamheid bij de Friese Bouwgroep Dijkstra Draisma. Deze aannemer renoveerde inmiddels enkele honderden huurwoningen van Wold & Waard. Wietse woont met vrouw en kleine dochter in Norg, natuurlijk in een duurzame woning.
Met beide gasten gaat het gesprek vanzelfsprekend over de hoge gasprijzen van dit moment. We bespreken de mogelijkheden van verhuurder én huurder om tot besparing te komen. Maar in de 2 x 11 kilometer passeert er veel meer de revue. Zo leren we elkaar tijdens de wandeling wat beter kennen.
Belevenissen
Het pad brengt ons vanaf de Dam in Leek, langs het Leekster Hoofddiep naar Oostindie. In deze ruime, groene nieuwbouwwijk heeft Wold & Waard een flink aantal huurwoningen gebouwd. Vanuit Oostindie lopen we langs de Tolbertervaart richting de oude kern van Tolbert. Het is het gebied van de houtwallen en wat moet het fijn zijn om hier te wonen. Patricia en ik sluiten onze wandeling af met een royale en smakelijke lunch bij wegrestaurant “In de klaver” in Nuis.
Met Wietse vervolg ik de tocht richting Lucaswolde en Kornhorn door het stroomgebied van het Oude Diep. Met op sommige stukken een koude wind en regen tegen, lopen we stevig door om warm te blijven. In de buurt van Kornhorn komen de bomen terug en toont het Westerkwartier weer zijn prachtige coulisselandschap. Het laatste stukje van de etappe, het Curringherveld, vind ik het mooist. Ook omdat we daar tot onze verrassing zomaar tegen een “tiny house” aanlopen.
De laatste vraag
Als afsluiting van de wandeling stel ik mijn gasten de vaste vraag: wat wil je me meegeven voor Wold & Waard?
Patricia vindt het belangrijk dat Wold & Waard midden in de samenleving staat, zich openstelt voor wat daar leeft én zichtbaar is. Deze wandeling door het Westerkwartier vindt zij een mooie manier om daaraan te werken. Ze raadt me aan om in de komende jaren steeds nieuwe invullingen te zoeken.
Met Wietse bespreek ik hoe de verschillende generaties kunnen samenwerken en van elkaar leren. Hij roept me op ons “als oudere generatie” open te stellen voor de kennis van de jongeren, zeker op het terrein van de digitalisering. En om daartegenover onze levenservaringen met hen te delen. De manier van samenwerken en organisatiecultuur van Wold & Waard vindt hij iets om te koesteren.
De intocht
Omdat het de laatste etappe is heeft collega Annemarie beloofd mij in Kornhorn op te pikken. En stiekem reken ik, zoals bij de Nijmeegse Vierdaagse, op een bosje gladiolen.
Maar de ontvangst die ik krijg overtreft al mijn verwachtingen. Want bij de kerk staan op deze winderige vrijdagmiddag maar liefst 8 collega’s om ons binnen te halen. Het voelt goed dat zij zoveel moeite hebben gedaan om mijn tocht zo feestelijk af te sluiten. Ik ben hen dankbaar.
Met een bos bloemen en een medaille sta ik op het eindpunt van mijn wandeling door het Westerkwartier. Moe en opgetogen tegelijk.
Rest mij om mijn medewandelaars nogmaals te bedanken voor het delen van de kilometers en hun verhalen, ideeën en suggesties. Ik neem ze graag mee in mijn werk bij Wold & Waard.
En mijn collega’s Ingrid, Annelies en Annemarie dank ik voor hun organisatie en begeleiding, zodat ik niets anders hoefde te doen dan mijn ene voet voor de andere zetten. Het was super!
